فیلم های روی پرده پردیس اطلس فیلم های روی پرده هویزه فیلم های روی پرده سیمرغ فیلم های روی پرده پیروزی فیلم های روی پرده آفریقا فیلم های روی پرده قدس
۱۳۹۱/۱۰/۲۰
تعداد نظر :(#)
نامزدهای یکی از سیاسی‌ترین اسکارهای تاریخ سینما فردا اعلام می‌شود
از آرگو و۳۰ دقیقه بعد از نیمه شب گرفته تا مستند جعفر پناهی و تحریم اسکار از سوی ایران، رقابت‌های امسال را به یکی از سیاسی‌ترین اسکارهای تاریخ سینما تبدیل کرده است.
امسال هشتاد و پنجمین دوره از رقابت‌های خود را 24 فوریه، همچون گذشته در سالن کداک هالیوود، لس‌آنجلس، برگزار خواهد کرد.
حدود یک ماه است که منتقدان، کارشناسان، سایت‌ها و نشریه‌های سینمایی درباره نامزدهای احتمالی اسکار و شانس‌های برتر این دوره از رقابت‌ها گمانه‌زنی‌های زیادی کرده‌اند که رسیدن به پاسخ صحیح این گمانه‌زنی‌ها، فردا مشخص می‌شود.
اسکار امسال در حالی برگزار می‌شود که در بسیاری از بخش‌ها از جمله چهار بخش اصلی بهترین فیلم، بهترین فیلم خارجی و بهترین بازیگر زن و مرد نقش اول، بسیاری از رقبا، شانه به شانه هم پیش می‌روند.
امسال به خاطر وجود فیلم‌هایی چون «سی‌دقیقه پس از نیمه‌شب»، «لینکلن» و «آرگو» شاهد یکی از سیاسی‌ترین اسکار‌ها هستیم. این سه فیلم که سه رقیب اصلی اسکار در بخش بهترین فیلم سال هستند، طی ماه‌های اخیر جنجال زیادی به پا کرده‌اند.
«سی دقیقه پس از نیمه شب» ساخته «کاترین بیگلو»، کارگردان هالیوودی است که پیش از این نیز برای فیلم «قفسه درد» برنده جایزه اسکار شده است.
این فیلم داستان چگونگی کشته شدن بن‌لادن به دست نیروهای آمریکایی است.
این فیلم اگرچه از نظر منتقدان سینمایی اثر برجسته‌ای است ولی اعتراض منتقدان سیاسی را برانگیخته است.
منتقدان سینمایی این فیلم را اثری درخشان و باور پذیر دانسته‌اند که به عقیده برخی از آنها اگرچه شایسته جایزه اسکار است ولی ممکن است که قربانی سیاست شود.
ولی منتقدان سیاسی بسیاری از صحنه‌های این فیلم را از جمله صحنه‌های شکنجه برای اعتراف گرفتن از کسانی که از محل اختفای «بن لادن» باخبرند، صحنه‌هایی کاملا غیرمنطقی و غیر واقعی دانسته‌اند.
این فیلم امروز در آمریکا به محل اختلاف سازمان سیا و اوباما تبدیل شده است.
رؤسای سازمان سیا این فیلم را حربه تبلیغاتی اوباما برای انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری، تهدیدی برای امنیت ملی و همچون القاء این دروغ که اوباما در راس عملیات دستگیری بن‌لادن بوده است، می‌دانند.
با همه این جنجال‌ها باید تا فردا منتظر بمانیم تا ببینیم که برای 5 هزار و 856 عضو آکادمی علوم و هنرهای سینمایی، جنبه هنری این فیلم اولویت دارد یا جنبه سیاسی‌اش؟
فیلم «آرگو»، دیگر فیلم سیاسی این دوره از رقابت‌هاست که حساسیت زیادی برانگیخته است.
این فیلم روایتی هالیوودی از واقعه 13 آبان، تسخیر لانه جاسوسی آمریکا به دست دانشجویان ایرانی است و متاسفانه این تنها روایت سینمایی است که درباره این واقعه تاریخی وجود دارد.
منتقدان سینمایی این فیلم را به لحاظ جلوه‌های بصری ستوده‌اند و از نظر آنها برای کسی که به ایران دسترسی نداشته و تاکنون نیز این کشور را از نزدیک ندیده، بازسازی کوچه، خیابان‌های تهران به طرز ماهرانه صورت گرفته است.
البته برخی از رسانه‌های غربی همچنین اعتراف کرده‌اند که این فیلم یک تحریف تاریخی است که البته چنین اتفاقی در سینمای هالیوود چندان دور از ذهن نیست.
این فیلم که در اوضاع کنونی بحران دیپلماسی میان ایران و آمریکا، حساسیت زیادی به وجود آورده است، به گفته «بن افلک»، کارگردان این فیلم، نه با هدفی سیاسی که صرفا جهت سرگرمی مخاطب ساخته شده است که البته این مطلب در هالیوودی که برای سرگرمی مخاطبش به پروژه‌های چند صد میلیون دلاری ارباب حلقه‌ها، هری‌پاتر و مرد آهنین متوسل می‌شود و ید طولایی در تحریف تاریخ ملت‌های دیگر دارد، چندان باور کردنی نیست، به خصوص که سفارش دهنده این پروژه، کمپانی صهیونیستی «برادران وارنر» هم باشد!
فیلم «لینکلن» ساخته «استیون اسپیلبرگ»، که روایتگر بخش‌هایی از زندگی خصوصی و سیاسی «آبراهام لینکلن»، رییس جمهور آمریکاست، چه از نظر کارگردانی و چه ازنظر بازی بسیار درخشان «دنیل دی لوئیس»، توجه بسیاری از منتقدان سینمایی را به خود جلب کرده و در این دو بخش نیز گزینه مطرحی است.
البته برخی از منتقدان نیز عقیده دارند که این یک پروژه تبلیغاتی سیاسی است.
البته با تمام این احوال، بعید نیست که «لینکلن»، امسال برنده این عرصه رقابتی باشد.
در کنار این سه فیلم، فیلمهای «بینوایان» ساخته «تام هوپر»، «کتاب بارقه امید» ساخته «دیوید .ا. راسل»، «زندگی پی» ساخته «انگ لی»، «جانگوی رها و آزاد» ساخته «کوئنتین تارانتینو» ،«مستر» ساخته «پل توماس اندرسون»، «طلوع مهتاب» ساخته «وس اندرسون» و «هیولاهای جنوب وحشی» ساخته «بن زیتلن»، کارگردان جوان نیویورکی از شانس‌های برتر این بخش از جوایز محسوب می‌شوند.
مرور تاریخچه اسکار نشان می‌دهد که اعضای آکادمی علوم و هنرهای سینمایی، گاهی اوقات به تمام این گمانه‌زنی‌ها دهن کجی کرده و ناگهان گزینه دیگری را که چندان قابل پیش‌بینی نبوده به عنوان برنده اعلام کرده‌اند.
آنچنان که برخی کارشناسان و منتقدان سینمایی نیز بر این عقیده‌اند که ممکن است آکادمی اسکار به مناسبت پنجاهمین سال تولد فیلمهای جیمزباند و با توجه به این مطلب که این فیلم‌ها تاکنون به جزء در دو مورد فنی، نتوانسته‌اند برنده جایزه اسکار باشند، جایزه اسکار بهترین فیلم سال را مقابل چشمان بهت زده همه، به فیلم جیمزباندی «اسکای فال» اعطاء کنند.
از جایزه اسکار بهترین فیلم سال که بگذریم به بخش بهترین فیلم خارجی زبان یا (غیرانگلیسی) می‌رسیم.
امسال 71 فیلم، 8 فیلم بیشتر از سال گذشته، واجد شرایط شرکت در این بخش از جوایز تشخیص داده شده که در مرحله بعد اسامی 9 فیلم در پیش فهرست این بخش از جوایز قرار گرفت و فردا نیز از میان این فیلم‌ها 5 فیلم به عنوان نامزد نهایی این بخش اعلام خواهد شد.
9 فیلمی که فردا روز سرنوشت سازی برای آنها خواهد بود، عبارتند از: فیلم «عشق» از اتریش، «جنگ جادوگر» از کانادا، «نه» از کشور شیلی، «رابطه سلطنتی» از دانمارک، «دست نیافتنی‌ها» از شیلی، «عمیق» از ایسلند، «کن تیکی» از نروژ، «آن سوی تپه‌ها» از رومانی و «خواهر» از سوئیس.
گمانه‌زنی‌های پیش از اسکار حاکی از آن است که با آن که سینمای اتریش تاکنون تنها یک بار برنده این جایزه بوده است ولی از آنجایی که فیلم «عشق» ساخته «میشائیل هانکه»، نماینده سینمای این کشور در این دوره از رقابت‌هاست و با توجه به کارنامه درخشان «هانکه»، اکثر منتقدان او را شانس برتر این دوره از رقابت‌ها می‌دانند.
وی در شصت و دومین و شصت و پنجمین دوره‌های جشنواره فیلم کن با فیلمهای «روبان سفید» و «عشق» به عنوان برنده نخل طلا، برگزیده شده است.
رقابت میان «رابطه سلطنتی» ساخته «نیکولاژ آرسل» از دانمارک، «دست‌نیافتنی‌ها» و «کن تیکی» از نروژ نیز بسیار تنگاتنگ است.
در این شرایط باید توجه داشت که سینمای فرانسه با 9 جایزه اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی، کمی جلوتر از دو فیلم دیگر است.
سینمای دانمارک نیز تاکنون 3 بار برنده این جایزه بوده ولی نروژ همچنان در انتظار اولین جایزه خود به سر می‌برد.
برنده شدن فیلم «نه» به کارگردانی «پابلو لارین» از کشور شیلی نیز چندان دور از انتظار نیست و ممکن است که این فیلم، اولین جایزه اسکار فیلم غیرانگلیسی سال را برای سینمای شیلی به ارمغان آورد.
این فیلم چند ماه پیش در جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد و با استقبال خوبی هم روبرو شد، پس از آن نیز منتقدان نظرات مثبت زیادی در ارتباط با آن منتشر کردند.
برخی منتقدان سینمایی نیز فیلم «عمیق» از سینمای ایسلند را یکی از شایسته‌ترین فیلم‌هایی می‌دانند که در این دوره از رقابت‌های اسکار حضور یافته، اگرچه سینمای ایسلند تاکنون برنده این میدان نبوده باشد.
تجربه نشان داده که هر چه کارنامه نقد و جوایز یک فیلم پیش از شرکت در رقابت‌های اسکار درخشان‌تر باشد، شانس او برای پیروزی در رقابت‌ها بیشتر است، فیلم «آن سوی تپه‌ها» ساخته «کریستین مونگیو» با دو جایزه بهترین فیلمنامه اصلی و بهترین بازیگر نقش اول زن جشنواره کن، بعید نیست که برنده اولین جایزه اسکار غیرانگلیسی سینمای رومانی شود.
همچنین فیلم «خواهر» ساخته «اورسولا مییر»، برنده جایزه خرس نقره‌ای جشنواره برلین و نامزدی جوایز مستقل اسپریت از سینمای سوئیس با 3 جایزه اسکار و فیلم «جنگ جادوگر» ساخته «کیم نگوین» از سینمای کانادا با 1 جایزه اسکار ممکن است برنده این عرصه از رقابت‌ها باشند.
یکی دیگر از اتفاقات سیاسی اسکار امسال تحریم این مراسم از سوی مقامات سینمایی کشورمان در اعتراض به ساخت فیلم موهن «بی‌گناهی مسلمانان» در آمریکا بود.
اگر چه سینمای ما سال گذشته با فیلم «جدایی نادر از سیمین» به کارگردانی «اصغر فرهادی»، پیروز رقابت‌های اسکار غیرانگلیسی بود ولی مقامات سینمایی کشورمان علی‌رغم تصمیم اولیه برای ارسال فیلم «یک حبه قند» ساخته «رضا میرکریمی» به رقابت‌های امسال، در اعتراض به ساخت فیلم موهن «بی‌گناهی مسلمانان»، با صراحت از سینمای آمریکا اعلام برائت کرده و مراسم اسکار را نیز تحریم کردند.
از بخش فیلمهای خارجی که بگذریم، به نام فیلمی در فهرست اولیه (15 فیلم)، نامزدهای اسکار بخش مستند می‌رسیم که به عقیده سازنده‌اش «یک فیلم نیست».
شاید یکی دیگر از اتفاقات سیاسی، اسکار امسال را بتوان پذیرش مستند «این یک فیلم نیست» «جعفر پناهی» در بخش مستند این جوایز دانست.
فیلمسازی که مدت‌هاست به دلیل تخلفاتش طبق قوانین قضایی جمهوری اسلامی ایران حق فیلمسازی ندارد.
و اما سه بخش اصلی بهترین کارگردانی و بهترین بازیگر نقش اول زن و مرد:
در بخش بهترین کارگردانی «استیون اسپیلبرگ» با 5 بار نامزدی در این بخش از جوایز و دو جایزه برای فیلمهای «فهرست شیندلر» و «نجات سرباز رایان» یکی از شانس‌های برتر این دوره از رقابت‌هاست.
همچنین «تارانتینو»، با آن سبک خاص فیلمسازی‌اش یکی دیگر از گزینه‌های مطرح امسال است.
او اگرچه یک بار توانسته جایزه اسکار بهترین فیلمنامه سال را از آن خود کند ولی تاکنون نتوانسته جایزه اسکار بهترین کارگردانی را به خود اختصاص دهد.
او در مصاحبه‌های خود عنوان کرده که تماشای فیلم‌هایم برای مزاج پیرمردهای اسکار که احتمالا بیماری قلبی و عروقی دارند، چندان مناسب نیست، به نظر می‌رسد که آنها فیلم‌هایم را دوست ندارند.
البته از این مطلب هم که بگذریم نمی‌توان سابقه درخشان «تارانتیو» در کسب جوایز بسیاری از جمله جایزه نخل طلای بهترین کارگردانی جشنواره کن را نادیده گرفت.
دیگر رقیب سرسخت این بخش از جوایز، «تام هوپر»، کارگردان فیلم «بینوایان» است که دو سال پیش نیز توانست با فیلم «سخنرانی پادشاه» در رقابت‌های اسکار خوش بدرخشد و جایزه بهترین فیلم سال را از آن خود کند.
در کنار این سه کارگردان، «کاترین بیگلو» و «بن افلک» برای فیلمهای جنجال‌برانگیزشان «سی دقیقه پس از نیمه‌شب» و «آرگو»، شانه به شانه دیگر رقبا پیش می‌روند.
اگر چه «افلک» در عرصه کارگردانی یک تازه‌کار محسوب می‌شود، ولی «کاترین بیگلو»، اولین زنی است که توانسته جایزه اسکار بهترین کارگردانی را چند سال پیش برای فیلم «قفسه درد» به خود اختصاص دهد.
در بخش بهترین بازیگر نقش اول زن؛ «جنیفر لارنس»، بازیگر فیلم «کتاب بارقه امید»، که یک‌بار نامزدی در جوایز اسکار را در کارنامه کاری خود دارد، یکی از کسانی است که با بازی درخشانش در نقش «تیفانی»، تاکنون نظر بسیاری از منتقدان و داوران در جشنواره‌های مختلف سینمایی را به خود جلب کرده و اکنون به عنوان یکی از شانس‌های برتر اسکار مطرح است.
اگرچه بسیاری بازی «لورنس» در این فیلم را بسیار ستوده‌اند ولی نمی‌توان بازی فوق‌العاده تاثیر گذار «نوامی واتس»، بازیگر برنده اسکار هالیوود، را در فیلم «غیرممکن» نادیده گرفت.
بازی او در این فیلم تا اندازه‌ای تاثیر گذار است که منتقدان مشهوری چون «راجر ایبرت» و «تام اونیل»، او را شانس برتر جایزه اسکار امسال دانسته‌اند و «دبورا یانگ»، منتقد نشریه سینمایی هالیوود ریپورتر نیز بازی او را فوق‌العاده تاثیرگذار و باور پذیر می‌داند و متذکر می‌شود که او در این فیلم بازی نمی‌کند بلکه زندگی می‌کند.
«جسیکا چاستین»، بازیگر فیلم «سی دقیقه پس از نیمه شب» نیز یکی دیگر از گزینه‌های مطرح این بخش از جوایز اسکار است.
در گمانه‌زنی‌های انجام شده، «ماریون کوتیار»، بازیگر فرانسوی‌الاصل و برنده اسکار، در کنار «امانوئل ریوا»ی 85 ساله، به ترتیب برای بازی در فیلمهای «زنگار و استخوان» و «عشق» دیگر شانس‌های احتمالی این دوره از رقابت‌ها محسوب می‌شوند.
در کنار این 5 بازیگر، بازیگران دیگری چون «کو ونژاله والیس»، برای فیلم «هیولاهای حیات وحش جنوب»، «هلن میرن» برای فیلم «هیچکاک»، «کایرا نایتلی» برای فیلم «آناکارنینا» و «جودی دنچ» برای فیلم «هتل فوق العاده شگفت انگیز ماری گولد» ممکن است که به بخش نامزدی جوایز اسکار امسال راه یابند.
و اما در آخر در بخش بهترین بازیگر نقش اول مرد؛ بسیاری «جاکوئین فونیکس» را برای بازی درخشان و بسیار باورپذیرش در فیلم «مستر»، یکی از شانس‌های برتر این دوره از رقابت‌ها می‌دانند.
البته با مصاحبه‌ای که «فونیکس» اخیرا در رابطه با جوایز اسکار انجام داد و آن را جایزه‌ای مزخرف دانست که طعم هویج گندیده می‌دهد، به نظر می‌رسد که شاید دیگر، رای‌دهندگان اسکار رغبتی به حضور این بازیگر هالیوودی در ادامه راه این رقابت‌ها نداشته باشند و یا لااقل دیگر امیدی به برنده شدن او در این بخش از جوایز نباشد.
شاید بازیگری که بیش از همه از بدشانسی «فونیکس» در این دوره از رقابت‌ها نفع ببرد، کسی نیست مگر «بردلی کوپر»، بازیگر فیلم «کتاب مظهر امید»، بازیگری که پیش از این با بازی در فیلم کمدی «خماری» محبوبیت زیادی در میان علاقمندان به سینما پیدا کرده است.
این در حالی است که تاریخچه اسکار نشان می‌دهد که آکادمی علوم و هنرهای سینمایی در برابر کمدین‌ها، جهت‌گیری کاملا مثبتی داشته است.
در کنار این دو شانس اسکار؛ در بسیاری از سایت‌های سینمایی از «جان هاوکز»، بازیگر فیلم «جلسات»، به عنوان یکی دیگر از امیدهای جوایز امسال اسکار یاد شده است.
در کنار گمانه‌زنی‌هایی که برای این بخش از جوایز اسکار وجود دارد، اکثر منتقدان بر این عقیده‌اند که نامزدی «دنیل دی لوئیس»، برای بازی بسیار حرفه‌ای و باورپذیرش در نقش رئیس جمهور در فیلم «لینکلن» و «هیو جکمن» برای بازی پراحساس و تاثیرگذارش در نقش «ژان وال‌ژان» در فیلم «بینوایان»، قطعی است.
«دنیل دی لوئیس»، بازیگر بریتانی‌الاصل هالیوود پیش از این نیز دو بار برای فیلمهای «خون به پا خواهد شد» و «پای چپ من» برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شده است.
این در حالی است که «هیو جکمن»، استرالیایی، تاکنون نتوانسته این جایزه را از آن خود کند و طی سال‌های 2009 و 2011 مجری مراسم اسکار بوده است.
در پایان یکی دیگر از کسانی که به احتمال زیاد وارد مرحله نامزدی جوایز اسکار خواهد شد، کسی نیست جزء «دنزل واشنگتن».
به نظر می‌رسد که او پس از بازی خوبش در فیلم «روز تربیت» در سال 2002 که جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را به ارمغان آورد، بهترین بازی‌اش را در فیلم اخیر خود، «پرواز» ساخته «رابرت زمه‌کیس»، ارائه داده باشد.
اگرچه به نظر می‌رسد که بازیگران مطرح شده شانس بیشتری نسبت به دیگر رقبای خود در بخش بهترین بازیگر نقش اول مرد سال داشته باشند ولی بازیگران دیگری چون «دنیس لاوانت» برای فیلم «موتورهای مقدس»، «توره لیندهارت» برای «چراغها را روشن نگه دار»، «تامی لی جونز» برای «بهارهای امید»، «ریچارد گر» برای فیلم «معامله»، «آنتونی هاپکینز» برای فیلم «هیچکاک»، «ژان_لوئیس ترینتیگنانت» برای فیلم «عشق» و «شان پن» برای فیلم «باید همینجا باشد» از نامزدهای احتمالی جایزه اسکار این بخش از جوایز خواهند بود
