گلایه‌های مریم امیرجلالی از باندبازی در تلویزیون و خاطرات‌اش از سریال‌های نوروزی‌اش

فیلم های روی پرده پردیس اطلس

فیلم های روی پرده هویزه

فیلم های روی پرده سیمرغ

فیلم های روی پرده پیروزی

فیلم های روی پرده آفریقا

فیلم های روی پرده قدس

۱۳۹۲/۰۱/۱۸
تعداد نظر :(#)

گلایه‌های مریم امیرجلالی از باندبازی در تلویزیون و خاطرات‌اش از سریال‌های نوروزی‌اش

چرا باید تلویزیون خودمان از سریال های اخلاقی، اجتماعی و آموزنده آنقدر بی بهره شود که مردم بنشینند پای سریال‌های ترک! شاید سن جوانان ما قد ندهد اما سریال ها و آثار نمایشی ترکیه از کارهایی بود که کسی اهمیتی به بازیگرانش نمی‌داد و رغبتی برای تماشای آن نداشت اما الان شده برنامه مورد علاقه جوانان! چرا؟
می‌گوید "تمام کسانی که الان مشغول فعالیتند باید صفحه مجلات را از بهار و بهاریه پر کنند، نه امثال من که کار نمی کنیم. دیگر کسانی که برای این کارها توان و انرژی می‎گذارند مطرح نیستند؛ کسانی که ارتباطات نزدیک دارند مطرحند و همه جا هم هستند؛ در تمام کارهای سینما و تلویزیون حضور دارند." معتقد است "همه جا رابطه‌ها چنگ انداخته بر روی ضابطه‌ها؛ ضابطه‌ای وجود ندارند، فقط رابطه وجود دارد که ما هم متاسفانه یا خوشبختانه یاد نگرفتیم این رابطه را چطور باید برقرار کنیم!" مریم امیرجلالی که پیش از این بازی او را در مجموعه‌های پرمخاطبی همچون «خانه به دوش»، «متهم گریخت»، «ترش و شیرین»، «چاردیواری» و... شاهد بوده‌ایم شخصیت مهربان و در عین حال رک‌گویی دارد می‌گوید "تصور می کردیم در هر کاری توانایی ، صداقت، انسانیت و صمیمت کارساز است اما الان پی برده ایم که این ها کارساز نیست و جز اینکه اعصابت را خرد کند هیچ جا گره‌گشا نیست." خیلی سخت راضی به مصاحبه می‌شود اما وقتی می‌پذیرد که با ما هم‌صحبت شود بسیار با حوصله و صریح از مسائلی سخن می‌گوید که این روزها موجب دلخوری و گلایه‌مندی بسیاری از همکارانش شده است. ما حصل ‌این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

در حوزه موسیقی چطور؟ برای سال 92 چه برنامه هایی دارید.

در حوزه موسیقی هم وضعیت همین است؛ آنهایی که پشت‌شان به جایی گرم است و همه جوره حمایت می‌شوند راحت و آسوده کار می‌کنند اما ما که پشتگرمی نداریم خب حمایت هم نمی شویم. برای شهرستان‌ها مجوز کنسرت می‌خواستیم که به دلیل نبود مکان مناسب، اسپانسر و .....عملی نشد.

وضعیت تلویزیون را در سالی که گذشت چطور دیدید.

برای من که بسیار خراب بود. دوستانی هستند که همه ایام سال مشغول کارند. ایام عید را کار می‌کنند و تمام برنامه‌های پاییز و زمستان را هم پر کردند. من هیچ اطلاعی از تلویزیون ندارم فقط گاهی برای برنامه‌های زنده دعوت می‌شویم که بدون هیچ چشمداشتی حاضر می شویم.

پس در واقع این دوری از تلویزیون چندان خود خواسته نبوده است.

یک سریال برای ایام بعد از عید پیشنهاد شد که نپذیرفتم نه اینکه تافته جدا بافته باشم اما من اگر کست را دوست نداشته باشم به هیچ عنوان قبول نمی کنم. دو سه پیشنهاد دیگر هم داشتم که فیلمنامه را نپسندیدم . آن زمان خیلی کارها بهتر بود فیلمنامه ها اصولی تر بود و هنر جایگاه دیگری داشت. الان وضعیت فرق کرده انگار کارها همگی باری به هر جهت است. وقتی مردم چنین حساسیتی دارند دوست ندارم کاری را قبول کنم که در خیابان با برخورد سرد مردم مواجه شوم. دوست دارم در کارهایی حاضر شوم که در خود شان و شعور مردم باشد.

شما بارها تجربه کار در ایام نوروز را هم داشته‌اید.

بله. سال گذشت گفتند قرار است سریال نوروزی ویژه پخش از شبکه تهران تولید شود؛ از صبح تا ساعت 12 شب بکش کار کردیم ولی متاسفانه در این ایام پخش نشد و برای بعد از عید پخش شد. این هم شگرد تازه برنامه سازان است که به بهانه مناسبتی بودن کار ما را دعوت می کنند و به صورت فشرده کار را تولید می‌کنند. حدود 4 ماه پیش با همین وعده و وعید یک تله فیلم را به سختی و به صورت فشرده برای پخش در شب یلدا کار کردیم. هر کس از ما سراغ کار تازه می گرفت نوید شب یلدا را می دادیم اما هر چقدر منتظر ماندیم پخش نشد. متعجبم! تهیه‌کننده‌هایی که چنین دروغ هایی به بازیگرانشان می گویند چه چیز عایدشان می شود. خلاصه خیلی اوضاع خراب است هنوز هم عوامل تولید آن کار با من تماس می گیرند تا به نمایندگی از آنها پیگیر حقوق و دستمزد مطالبه نشده شان باشم بنده خدا ها تصور می کنند من کاره ای هستم. شکایت شان را هم به صدا و سیما ببرند کسی به دادشان نمی رسد. غیر از تعداد محدودی که دستشان در کاسه خودشان است و به راحتی کار می کنند بقیه اوضاع خوبی ندارند.

طی یک دوره در اغلب سریال های مناسبتی از جمله ایام نوروز شاهد هنرنمایی شما در سریال‌های ویژه این ایام بودیم. از خاطرات نوروزی که مربوط به فعالیت هنری‌تان باشد چه دارید برایمان تعریف کنید.

تمام روزهای کار با عطاران خاطره بود و آنچه خستگی را از تنمان به در می کرد برخورد خوب مردم بود در کوچه و خیابان. همه راضی بودند و همین بهترین خاطره من از سریال هایی است که کار کرده ام. یا همکاری با سیروس مقدم که علاوه به سریال نوروزی «چار دیواری»، افتخار همکاری در «زیر هشت» را هم داشتم که هم محیط ، به لحاظ اخلاقی ، مالی و کاری محیط بسیار خوبی بود و هم کارهای پربیننده‌ای شد. کار با چنین کارگردان هایی توقع آدم را بالا می‌برد و بالطبع وقتی با فیلمانامه‌های ضعیف امروزی برخورد می‌کنیم خب دلمان نمی‌آید به صرف اینکه جلوی دید مردم باشیم در هر کاری حضور پیدا کنیم. نخیر مردم شعورشان بالاتر از آن چیزی است که تصور می کنیم به خوبی کارها را تجزیه و تحلیل می کنند و به درستی راجع به تفاوت آثار قضاوت می کنند. گروه عطاران از جمله جمع هایی بود که همه به کار علاقمند بودند انرژی می گذاشتند ، فیلمنامه خوب بود، تیم بازیگران خوب بود و ماحصل همه این ها می شد سریالی مثل «خانه به دوش» که همه مردم را راضی می کرد. اما الان همه فیلمنامه نویس شده اند و همه ادعای کارگردانی دارند. مسئولان باید نسبت به برنامه های تلویزیونی تمرکز بیشتری داشته باشند. الان اغلب مردم جز تلویزیون وسیله سرگرم کننده مجاز دیگری ندارند. چرا باید آنقدر سطح برنامه های تلویزیونمان نازل شود که مردم شبکه ها و سریال های ترک را ترجیح دهند. شاید سن جوانان ما قد ندهد اما سریال ها و آثار نمایشی ترکیه از کارهایی بود که کسی اهمیتی به بازیگرانش نمی داد و رغبتی برای تماشای آن نداشت. اما الان شده برنامه مورد علاقه جوانان! چرا؟ چرا وقتی تنها دلخوشی مردم تماشای برنامه های تلویزیون است باید بنشینیم پای ماهواره تا سریال های ترک را نگاه کنیم. من ادعای مخالفت با ماهواره را ندارم اما چرا باید تلویزیون خودمان از سریال های اخلاقی، اجتماعی و آموزنده آنقدر بی بهره شود که هیچ کس رغبتی برای روشن کردن آن نداشته باشد.

من متعجب هستم این همه بازیگر توانمندی که از نظر شخصیتی هم مورد پسند جامعه هستند از همکاری با تلویزیون کناره گیری می‌کنند به این دلیل که کارهای تلویزیون را در شان خود نمی دانند. جالب اینکه همه از وضعیت برنامه های تلویزیون ناراضی هستند اما هیچ تغییری اتفاق نمی افتد. الان خود شما چه برنامه ای را از تلویزیون پیگیری می کنید؟ یادتان هست که وقتی «خانه به دوش» و « متهم گریخت» پخش می شد تمام خیابان ها خلوت می شد. چند وقت است که چنین سریال‌های پربیننده‌ای از تلویزیون پخش نمی‌شود؟

اگر به جای رئیس سازمان صدا و سیما بودید چه برنامه ای داشتید و چه مواردی را در اولویت قرار می دادید.

من اگر جای آقای ضرغامی بودم اولین کاری که می کردم این رابطه‌ها را قطع می کردم تا وقتی یک کارگردان و تهیه کننده مجوز ساخت سریال را می گیرند فقط عوامل خودشان را دعوت نکنند از فنی و خدمات و حمل و نقل گرفته تا بازیگر جلوی دوربین. الان تمام برنامه های ما تیمی شده است و باید در فلان گروه و باند باشید تا مجال حضور در کارهای تلویزیونی را پیدا کنید. ماهایی که هیچ باند و تیمی نداریم اگر جایی دعوت شویم که فیلمنامه و کست خوب باشد و محیط هم سلامت باشد با جان و دل می پذیریم و سرکار می رویم برایمان هم فرق نمی کند سیروس مقدم باشد یا رضا عطاران و یا......

من اگر جای رئیس سازمان بودم این مسائل را از نزدیک پیگیری می کردم نه اینکه به صرف این‌که بگویند "قربان سرت سلامت همه چیز امن و امان است" بپذیرم. من 40 سال پیش مدیر مالی یک اداره بودم اما هیچ وقت به گزارشات کار قانع نمی شدم خودم سرکشی می کردم و پیگیر می‌شدم. الان مسئول صدا و سیما موظف است به این مسائلی که همه صدایشان در آمده رسیدگی کند.

یک آرزو برای سال 92

آرزو می کنم تک تک آدم هایی که در این مملکت به عنوان یک هموطن زندگی می کنند به همدیگر دروغ نگویند و با همه با صداقت برخورد کنند. سعی کنیم برای رشد و استقلال این آب و خاک قدم برداریم. ما ملت هستیم که باید برای بهبود مملکت مثبت فکر کنیم و مسائل را با عملکرد مثبت حل کنیم. آرزو می کنم کسانی که ناصداقتی داشتند این مسائل را کنار بگذارند و سلامت زندگی کنند. واقعا حیف است. انشالله در سال جدید سلامت فکر کنیم، سلامت زندگی کنیم و حتی سلامت عشق بورزیم.
Share this article on the social networks
Your Name:

Your Message:

Return